 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Прысьвячаецца П. М.
За працай мастака я застаю,
Ен ветла з пэнзлем у руцэ мяне страчае.
Вось і пэйзаж, пачаты кагадзе, –
Крыніца радасьці і высілкаў вымога.
Зноў пэнзаль дакрануўся да яго –
Тканіна ў фарбах ажывае на мальбэрце.
І заварожваючы позірк, краявід
У поўнай велічы зямной красы ўзьнікае.
Здаецца, ўсёй істотай чую я
Прыемны водыр дрэў і траў, і сьлічных кветак,
Кранае сэрца ён, хвалюе кроў,
П'яніць і кружыць галаву нябачным хмелем.
Зь пяшчотай зыркай сонца праз вакно
Глядзіць і промневы вянок кладзе на фарбы.
Як самы багацейшы ў сьвеце чар,
Пэйзаж ірдзіцца шмат-аздобнымі агнямі.
20.VIII.1943.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
